Bazen konuşmak çok zor geliyor.
Cevap veremiyorum en basit sorulara bile
Bazen her şeyin cevabını gözlerime saklıyorum, kimse anlamıyor.
Kırılıyolar bazen, darılıyolar
Sevgimi belli edemeyişim, sevgi sözcükleri fısıldayamayışımdam kaybediyorum çoğu zaman en yakınlarımı. Ve gitme diyemiyorum arkalarından seslenip...
Bazen kelimeler düğümleniyor boğazıma, çözemiyorum. Ben anlatamıyorum,gözlerime vuruyorum içimi, onlar da anlamıyor.
Sevmediğim insan olmadı
Kızdım bazılarına ama affettim
Ve affettim diyemeyişimden, kaybettim
Ben her duyguyu uçlarda yaşarım
Sevdiysem çok sever, kızdıysam çok kızar,kırıldıysam kalbimi paramparça ederim
Yine de kelimelere dökemediğimden,dışa vuramadığımdan duygumu, çok ağlar, çok gülerim
Derler ya; en çok gülenler en çok ağlayanlardır diye
Hayır.Onlar gülenler, ağlayanlar değil.
Onlar anlatamayanlar
Bazen yazanlar
Çoğu zaman okuyanlar
Onlar çok sevenler
Ve en çok üzülenler......
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder