Önyargıyla yaklaşıyoruz ama..

Sevginin ve barışın bir manası kalmadığında, eski tatlı huzur veren şarkılar da çalmadığında, kalabalığın içinde yalnızlıklar arttığında, her yer gurbet olduğunda, her yer beton dolduğunda, insan hayatına verilen değerden eser kalmadığında, yani beş yaşında çocuğun eline silah tuttuğunda, savunmasız siviller hedef olduğunda, yardım için gönderilen gemilerden kan akınca, silahlanmak için milyar dolar harcandığında, sonra güvenlik güçlerine dahi güven kalmadığında, okullarda uyuşturucu satıldığında, artık geriye söylenecek pek de bi şey kalmıyormuş Tanrım..

Yazılacak fazla bir şey kalmadı, her şey eskitildi herkes sefil düştü, karşılıksız verme devri bitti, bütün bunlar olurken biz derde tepkisizdik artık, gökten umarız medet çünkü yerde sevgi bitti, anla bütün güzel saf hayaller yarım kaldı, kimse dost demedi bir başkasına herkes hasım saydı, belki bunlar yaşanmazdı önlem alınsaydı, bizler cehaletten kavrulurken kaç bin aydın astık, geçmişin vebali ağır taşımaz gövdem beni, artık söylenmeli ne varsa söylenmeli, bi yardım gelirse de eminim gökten gelir, çünkü biz bir türlü insanlığı öğrenmedik

Bunu da rapçilerden başkası yazmıyo arkadaş