aklımı kaçırmadan


utanmıyorsunuz
yaşımı on yediye böldünüz
yediye sonra
ve saatlere

saatleri istemediğimi söylemiştim
duymuyorsunuz
her gece yatmaya zorluyorsunuz kendinizi
gün batmadan uyunmazmış gibi
gün batmadan kapanmazmış gibi gözleriniz
bilmiyorsunuz
ölümler gece gelir
ansızın
en derin uykunun
sıca(cı)k kollarında bulursunuz kendinizi
hissetmiyorsunuz
dinlemiyorsunuz çünkü
zamanımı çalıyorsunuz
düşünmüyorsunuz

en büyük yaygaralar gece kopuyor
en çok gece dökülüyor gözyaşları
habersizsiniz
siz uyuyorsunuz
saçmalamayın!
napıyorsunuz?
ölümden haberiniz yok mu sizin allah aşkına?
yüksek tepeleri
keskin jiletleri
halatları
okyanusları unutuyorsunuz
yaşıyorsunuz!
allah ım marifetmiş gibi bir de övünüyorsunuz
hadi ben kaybettim
siz de mi aklınızı yitirdiniz?
beni delirtiyorsunuz
beni anlamıyorsunuz
beni dinlemiyorsunuz
her
her gece beni öldürüyorsunuz
ÖLÜYORUM

gözlerinizi sayıyorum
kaç kişisiniz bilmiyorum
ben sayıyorum
gözlerinizi görüyorum
bakmıyorsunuz
benden hoşlanmıyorsunuz
haklısınız
ben de beni sevmezdim
bu kadar yaşamak zorunda olmasaydım

aklımı sayıyorum
aklım nerede bilmiyorum
ben aklımı sayıyorum 
ben aklımı arıyorum
sizsiniz
karşı dağdaki kurt sürülerini sizden çok anlıyorum

gözlerinizde hüzün buluyorum
kaç kişisiniz bilmiyorum
ben gözlerinizi sayıyorum
ben ordayım
gözlerinizdeyim yine çünkü bir türlü size dahil olamıyorum
papağanın siyah renkli tüyünde buluyorum kendimi
okyanusta en küçük deniz atı
-sahi onlara da kısrak deniyor mu?-
çölde renksiz kum tanesi oluyorum
yahut gece gelen fırtınada bir kaktüs dikeni
hiçbir yere dahil olamıyorum
hiçkimseye çatı olamıyorum
ben size ait olamıyorum
kaç kişisiniz bilmiyorum
ben gözlerinizi sayıyorum

makyaj yapıyor
aynı ayakkabıları giyiyor
tüm maaşınızı verip
yedek kafa alıyorsunuz kendinize
siz düşünmüyorsunuz
parmak uçlarınız düşünüyor

kelimelerimi kaybettim
kelimelerimi arıyorum
ben konuşamıyorum
ben yazamıyorum
ya da saçmalıyorum
size dokunmak istiyorum
aklımı anlatmak için
aklımı kaçırmadan

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder