hayalimde

"ilk kez sabahladık dün seninle
ilk kez sana bu kadar çok şey anlattım
ilk kez bana böyle baktın
ilk kez omzunda ağlayarak düştüm uykuya
uyandığımda yanımdaydın"
dedim hayalimde
uyuduğum yer
tek katlı,her yağmur yağdığında çatısı akan,taban ıslanmasın diye elimde kovalarla sabaha kadar ordan oraya koşturduğum evimin arka bahçesiyd.....................
hayır hayır
evim yoktu benim
bir yerlere ait olmak
dönüp dolaşıp aynı yere gelmek benim işim değildi
burası bir ormandı
akşam olmak üzere..güneş batıyor yavaştan
karavanımla geldim buraya
aylardır geziyorum
bu karavanı almak için yıllarca çalıştım
içinde bir yatak
bir sürü kitap
bir sürü ama
yüzlerce
çok kitap
gün batımında ve hatta gün doğumunda kitap okumayı çok severim ben
kahve çay ve sigaram var
plansız çıktım yo..............................
bu hayal çok mu klişeleşti artık yoksa gereğinden fazla kurduğum için tüm cazibesini yitirdi mi bana karşı?
bilmiyorum.

bu bi hayaldi
içinde yeni doğmuş bebeklerin
ölüm döşeğindeki ak saçlı dedelerin
doğum günü kutlayan liseli dostlarının
ilk kez okula gidecek çocukların 
-ve heyecanın-
umutların ve gözyaşlarının
annesinden ayrı düşmüş minik yavru köpeğin bulunduğu
sıradan bir hayaldi
içinde bir de ben vardım

iki kişi konuşuyordu hayalimde
biz deme gereği bile duydurtmuyordu
çünkü birbirimiz olmuştuk artık
kendimizle kavga ederken birbirimizi yatıştırıyorduk
ellerimizde beyaz papatyalarla geliyorduk buluşmalarımıza
ama bunlar özel değildi bizim için
zaten ondaydım
zaten bendeydi
zaten bendi..
çünkü biz,birbirimiz olmuştuk artık
için de bir de kalp vardı

iki kalp sevişiyordu hayalimde
kalpler deme gereği bile duydurtmuyordu
çünkü bir olmuşlardı artık
aynı hissediyor
aynı seviyor
aynı sızlıyor
inanmayacaksınız ama
aynı anda ağlıyorlardı
kalpler de ağlardı
hele artık hangisinin size ait olduğunu seçememeye başladıysanız..
iki kalp vardı hayalimde
ve
ikisi de gidemiyordu..
çünkü bir olmuşlardı artık
yanlış kalp olup gidebilirlerdi
ayrılırken..yarısını da orda unutabilirdi giden
kimse bilmiyordu hangi kalp, kime ait
için de bir de göz vardı

iki göz bizi seyrediyordu hayalimde
bir çift göz bile dedirtmiyorlardı kendilerine 
çünkü artık bir olmuşlardı
aynı yere bakmaktan
aynı hayali kurmaktan
aynı talihsizliği görmekten
aynı hüznü yaşamaktan
elleri kolları yoktu gözlerin sahibinin
gövde ve bacaktı işte
bacakları tutmuyordu
gidecek yeri yoktu
dili dönmüyordu
anlatacak çok şeyi olmasına rağmen...
burnu vardı
bazen hayal kurup huzuru koklamak için penceresinden
gözleri vardı bir de
bir çift göz
bir tek göz

bakmak için
hayal edebilmek için

renkler güzeldi

dışarıda hayat vardı
bizde hayal..

dışarısı gerçekti
hayaller yalan..

gerçekler kötüydü
hayaller hayal kırıklığı..

ama bir çift göz vardı hayalimde
beklemekten bıkmayacak olan
hayaller iyi ki vardı
kör oldum




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder